زلزله ارجمند بر روی گسل مشا بر روی ارتباط مکانی وقوع زلزله امروز (M3.3) با بزرگترین رخداد ثبت شده اخیر روی این گسل (M5.9 در سال ۱۳۶۸) تمرکز دارد. اشاره به اینکه این زلزله در «منتهیالیه شرقی استان تهران» و «بر روی قطعهٔ شرقی گسل مشا» رخ داده، اهمیت این بخش از گسل را یادآور میشود.
این بخش به تحلیلهای فنی استاد زارع میپردازد که ویژگیهای ساختاری منطقه را توصیف میکند. تمرکز بر روی «راستای شرقی–غربی» گسل ارجمند و مقایسه آن با گسلهای مهم منطقه از جمله گسل شمال تهران، گسل بلده و گسل کندوان، بُعد مهم ساختاری این رویداد لرزهای را نشان میدهد.
این میانتیتر به مهمترین دغدغه عمومی یعنی احتمال تکرار یک زلزله بزرگتر میپردازد. با ارجاع به پیشبینیهای استاد زارع مبنی بر اینکه بیشینه بزرگای قابل انتظار روی گسل مشا حدود M6.2–6.5 است و محاسبه ۳۵ سال فاصله از رویداد اصلی، در عین حال با اشاره به «احتمال بسیار کم» (حدود ۰.۰۱) برای وقوع زلزله بزرگ در چند روز آینده، تصویری دقیق و علمی از ریسک بلندمدت ارائه میدهد.
